Travel-Architects

Namibië is een fantastisch land in alle opzichten, alleen... een beetje tijdrovend om het te bezoeken wegens de slechte wegen (of gewoon tracks, gravel roads...).

NAMIBIA = het land der landschappen ...

Voor wat Namibia betreft werken we veelal op maat (volgens jullie wensen) maar we maken elk jaar minnimum één "type" reis.

In 2024 bieden we in post-Covid tijden slechts 1 reis aan naar dit prachtige land, maar wat voor een :

- Namibië PUUR - 17 of 18 dagen met Nederlandstalige begeleiding en in een luxe 4x4 jeep (max.5 personen) - max 2 jeeps/10 personen.

Reis mét of zonder uitbreiding naar de machtige VICTORIA watervallen in Zimbabwe !

AFREIS : De NAMIBIE PUUR heeft 1 vaste afreisdatum : donderdag 14 maart 2024. Contacteer ons spoedig voor wie mee wil (voor vrijblijvende inlichtingen). Deze reizen zijn elk jaar volzet, dus wie eerst aanvraagt heeft de meeste kans ! UPDATE : nog enkele plaatsen en data zijn tot begin juni nog aanpasbaar.

Klik links onder de kaart op het valiesje en lees het DETAILPROGRAMMA (23 pagina's leesplezier ! ).

------------------

NAMIBIA, het land met de quasi hoogste landduinen ter wereld, die de Sossusvlei & Deadvlei "omhelzen", onderdeel van het Namib-Naukluft National Park.

De streek van de Brandberg en Khorixas wemelt van getuigenissen van oudere bewoners : Rotstekeningen van bosjesmannen (de "San") met uitschieters zoals The White Lady, Twyfelfontein...

Walvisbaai & Swakopmund zijn getuigenissen van Duits koloniaal verleden, de walvisvangst... maar in de buurt ook Cape Cross met pelsrobbenkolonie.

In het noorden is het genieten van Etosha National Park, een van de grootste en oudste natuurparken van zuidelijk Afrika, reeds opgericht in 1907. Etosha bestaat voor een groot deel uit een enorme zoutpan, omgeven door droog bushveld. Kenmerkend voor Etosha zijn de grote hoeveelheden wild die men kan aantreffen zoals olifanten, zebra's, leeuwen, verschillende soorten antilopen enz. Door enkele natuurlijke, maar ook kunstmatig aangelegde waterdrinkplaatsen kan de wildpopulatie overleven in het droge siezoen.

In het zuiden hebben we weerom totaal andere landschappen, zoals een steppe-achtig gebied met rotspartijen dat aanleunt tegen het KALAHARI Transfrontier Park dat grotendeels ligt op het grondgebied van Botswana met uitlopers in Zuid-Afrika en Namibië zelf.

Bij Keetmanshoop staan dan weer massa's “kokerbomen”, het Kokerbomenwoud of Quiver Tree Forest. De grootste van de ongeveer 250 quiver trees of kokerbomen is tussen de 200 en 300 jaar oud. Het Kokerbomenwoud werd in 1955 uitgeroepen tot Nationaal Monument.

Nog dieper treffen we een wonder der natuur aan : De Fish River Canyon is de op één na langste canyon ter wereld, na de overbekende Grand Canyon in Arizona (in de US). De kloof van de canyon is zowat 160 km lang, 27 km breed en is op bepaalde plaatsen 550 meter diep, een juweeltje !

Maar Namibië is ook het land met een hoop geschiedenis én nog heel wat bewoners die authentiek zijn, die hun afkomst , hun "stam" nog hoog in het vaandel dragen. We hebben het over de San, de Herrero, de OvaHimba, de Damara, Tswana, Nama... De eerste tekenen van leven (getuigenissen in steen of schilderpartijen) dateren al van 27.000 jaar voor onze jaartelling, daar kunnen we vandaag nog steeds de bewijzen van zien in o.a.Twyfelfontein, de Brandberg (White Lady)... Sommige van die gemeenschappen leven nog zoals hun voorouders maar ook hier heeft de "moderne" tijd ingegrepen en is het op de dag van vandaag moeilijk om nog deze mensen en dorpen te gaan bezoeken. De Himba leven grotendeels teruggetrokken links van Etosha National Park en dus moeilijk bereikbaar en tijdrovend. Andere gemeenschappen hebben zich georganiseerd om de toerist tegemoet te komen en tonen hun originele leefwijze in zogenaamde "living musea".

Overigens heeft Duitsland, dat Namibië koloniseerde tussen 1884 en defacto tot 1920, onder de oorspronkelijke bevolking een slachtpartij aangericht. De Namibische genocide is door de Verenigde Naties aangemerkt als de eerste genocide van de 20e eeuw en heeft aan de meerderheid van de Herero- en de Namabevolking in de toenmalige kolonie Duits-Zuidwest-Afrika het leven gekost. Tussen 1904 en 1908 zijn circa 80.000 mensen omgekomen tijdens hevige gevechten en onder erbarmelijke omstandigheden in concentratiekampen.